ماهواره و فیس‌بوک آهنگ بدحجابی را تند کرده است
چند سالی می‌شود که پدیده بدحجابی در میان چالش‌های جامعه‌شناختی جامعه مسلمان ایرانی جا باز کرده است؛ بدحجابی‌هایی که با آغاز فصل تابستان و گرمای هوا شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد و با نگاهی اجمالی به وضعیت پوشش خانم‌ها در فصل تابستان می‌توان پدیده بدحجابی فصلی را به عینه مشاهده کرد.
چند سالی می‌شود که پدیده بدحجابی در میان
چالش‌های جامعه‌شناختی جامعه مسلمان ایرانی جا باز کرده است؛ بدحجابی‌هایی
که با آغاز فصل تابستان و گرمای هوا شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد و با
نگاهی اجمالی به وضعیت پوشش خانم‌ها در فصل تابستان می‌توان پدیده بدحجابی
فصلی را به عینه مشاهده کرد.
حجاب و عفاف از آن دست مقولاتی است که
ریشه در تاریخ تمدن چندین هزار ساله سرزمین ایران دارد و ایستادگی زنان
ایرانی در برابر هجمه رضاخانی علیه حجاب و عفاف هرگز از حافظه تاریخ پاک
نخواهد شد.
با وجود چنین سابقه‌ای و به رغم ریشه‌های عمیق و باورهای ملی
و مذهبی، وضعیت امروز عفاف و حجاب در جامعه به هیچ وجه قابل قبول نیست و
هر روز در برابر انفعال دستگاه‌های فرهنگی جامعه با اشکال تازه‌ای از
بدحجابی مواجه می‌شویم. این در حالی است که بر اساس تاریخ تمدن هزاران ساله
ایران، حجاب و عفاف اساسی‌ترین هویت زن ایرانی است.
آمار قابل تأمل یک پژوهش
بدحجابی‌های
فصلی و پدیده ساپورت‌پوشی حالا دیگر صدای اعضای خانه ملت را هم درآورده
است و 195 نماینده مجلس در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور خواستار توجه ویژه
دولت به موضوع حجاب و عفاف شدند. علاوه بر این بهارستانی‌ها بابت کوتاهی
وزارت کشور در امر حجاب و عفاف و تعیین مصادیق بدحجابی وزیر را به صحن علنی
کشاندند و در نهایت به عبدالرضا رحمانی‌فضلی کارت زرد دادند. حالا هم در
آستانه روز عفاف و حجاب پژوهشکده مطالعات و تحقیقات بسیج در پژوهشی درباره
«حجاب و عفاف» استفاده از ماهواره و فیس‌بوک را مهم‌ترین عوامل مؤثر
بدحجابی عنوان کرده است.
بر اساس این تحقیق با وجود اینکه 75 درصد از
زنان ایرانی به حجاب اسلامی اعتقاد دارند اما حدود 30 درصد از دختران و
زنان کشور در وضعیت بدحجابی به سر می‌برند و با شرایط کنونی این مقدار رو
به افزایش است و افرادی که دارای حجاب معمولی هستند و تحت عنوان وضعیت
میانه محسوب می‌شوند با گذر زمان و شرایط کنونی جامعه مستعد گرایش به سمت
بدحجابی می‌شوند که می‌توان از آنها با عنوان جامعه در معرض خطر بدحجابی
نام برد.
حجاب؛ حکمی به وسعت تمامی ادیان الهی
اما
چرا به چنین وضعیتی رسیده‌ایم؟ این مهم‌ترین سؤالی است که پاسخ به آن
راهکارهای برخورد با چنین پدیده‌ای را هم در دل خود دارد. معصومه حکیمیان
معاون فرهنگی سازمان بسیج مستضعفین در پاسخ به این سؤال به
«جوان»می‌گوید: برای داشتن یک نگاه عمیق به مقوله عفاف و حجاب در حوزه
تئوریک باید به چند نکته توجه کنیم، نخست اینکه عفت و پوشش عفیفانه برای
زن و مرد ایرانی سابقه‌ای بیش از 5 هزار سال دارد و این مسئله را می‌توان
با مطالعه‌ای در تاریخ ایران به عینه مشاهده کرد و در ایران باستان پوشش
بانوان و به خصوص اشراف‌زادگان بسیار کامل بوده است.
وی با اشاره به
اینکه موضوع حجاب در تمامی ادیان الهی مطرح شده است، خاطر نشان می‌کند:
حجاب به هیچ عنوان مخصوص دین اسلام نیست اما اگر می‌بینیم که یک مسیحی یا
یهودی هم حجاب خوبی ندارد، به خاطر این است که همان تلاشی که برای
دین‌زدایی در میان مسلمانان صورت می‌گیرد، برای سایر ادیان الهی نیز صورت
گرفته است، وگرنه اگر یک زن مسیحی یا یهودی بخواهد به احکام دین خود عمل
کند، باید حجاب داشته باشد.
بنا به تأکید این کارشناس ارشد تعلیم و
تربیت در بسیاری از موارد دشمن ضمن سیاسی کردن مقوله عفاف و حجاب آن را به
جمهوری اسلامی ایران نسبت می‌دهد در صورتی که جمهوری اسلامی ایران پس از
پیروزی انقلاب نقش اصلاح و احیای فرهنگ عفاف و حجاب را به عهده گرفت. به
باور حکیمیان با جا افتادن این موضوع در جامعه در واقع به لحاظ تئوریک یک
دختر مسیحی ایرانی هم متوجه می‌شود که حجاب مختص اسلام و جمهوری اسلامی
نیست و در آیین مسیح هم آمده است.
پوشش استاندارد در قلب غرب
معاون
فرهنگی سازمان بسیج زنان با تأکید بر اینکه آنچه امروز در سطح جامعه شاهد
هستیم برازنده ملت ایران نیست، تصریح می‌کند: این برازنده نبودن هم در
نگاه کارشناسان و مردم کشور خودمان وجود دارد و هم از نگاه افرادی که از
بیرون به جامعه ایرانی نگاه می‌کنند به چشم می‌آید.
حکیمیان با اشاره
به اونیفرم‌ها و پوشش‌های ویژه برای اساتید و دانشجویان در محیط‌های
دانشگاهی و علمی بزرگ و مهم دنیا می‌افزاید: با در نظر گرفتن لباس متین و
موقر و مناسب فضای علمی، تمرکز افکار اساتید و دانشجویان به مباحث علمی
خواهد بود اما در کشور ما تقریباً در اکثر دانشگاه‌ها بی‌انضباطی در پوشش
دیده می‌شود و حداقل استاندارد پوشش محیط‌های آموزشی و علمی وجود ندارد.
وی
با انتقاد از نوعی خودباختگی و سرسپردگی نسبت به مقوله عفاف و حجاب برخی
از دست‌اندرکاران کشور تصریح می‌کند: من به شدت از سینماگران گله‌مندم
زیرا در حوزه عفاف و حجاب و دفاع از حریم فرهنگ عمومی، سینمای ما هیچ کاری
نکرده است در حالی که فرهنگ ما کم‌ارزش نیست و ظرفیت بالایی برای ترویج
دارد.
به باور وی اگرچه سینما مولود مادری همچون هالیوود است اما
می‌توانیم استقلال فکری و فرهنگی داشته باشیم و از این ابزار برای ترویج
ارزش‌های خود بهره بگیریم.
جهاد فرهنگی، مستلزم عزم ملی
در
مورد اینکه چه باید کرد تا وضعیت نابسامان عفاف و حجاب در جامعه امروز
بسامان شود، حکیمیان معتقد است: تا زمانی که ما تصور کنیم به وسیله چند
نهاد و سازمان می‌توانیم فرهنگ عمومی جامعه را ارتقا دهیم و اصلاح کنیم در
این حوزه کاری پیش نخواهیم برد.
وی می‌افزاید: متصدیان امور فرهنگی
باید بودجه‌های مرتبط با ترویج فرهنگ عفاف و حجاب را نه به شکل مستقیم بلکه
به سبکی خرج کنند که 75 میلیون ایرانی برای ارتقای فرهنگ جامعه و سبک
زندگی و عفاف و حجاب خود را مسئول بدانند، به بیان دیگر ما در این مسیر به
یک تیم 75 میلیون نفری نیازمندیم و باید برای تهییج عزم ملی این افراد تلاش
کنیم زیرا جهاد فرهنگی مستلزم عزم ملی است.
جامعه عفیف با زنان، مردان و دختران و پسران عفیف
حکیمیان
تصریح می‌کند: برای ترویج عفاف و حجاب باید رویکردی عمومی داشت، زنان،
مردان و دختران و پسران عفیف در کنار هم جامعه عفیف را می‌سازند و فقط با
عفت زنان و دختران کار پیش نمی‌رود بلکه همچنانکه زن باید پوشش و رفتاری
عفیف داشته باشد، مرد هم باید رفتار و زندگی عفیفانه‌ای در پیش بگیرد. در
کنار این نباید در حوزه عفاف و حجاب تنها به ظاهر محدود شد.
